• انسان های دنیا دو دسته اند: ۱-خود ناپسند ۲-خود دوست
• فرد خود نا پسند دو حالت دارد :
o یا بصورت خود پسند زندگی می کند، یعنی موجودی که همانند یک بادکنک تو خالی خود را باد کرده و با غرور در دنیای خارج، خود را به نمایش در می آورد .
o یا بصورت خودناپسند زندگی می کند، یعنی موجودی که خود را حقیر و ناچیز و کمتر از دیگران می شمارد و در اجتماع ظاهر می شود.
• دسته اول، فرد خود ناپسند، در عمق وجودش از خودش ناراضی است. فردی است تو خالی و فاقد حرمت نفس. حتی به تنفر از خود نیز ممکن است برسد.
o ولی در دسته دوم، خود دوستی یکی از ویژگی های فردی است که دارای سلامت روانی است. فقط افراد این دسته هستند که توانایی عشق ورزیدن و عشق پذیری را بصورت صحیح و سالم دارند.
مراحل زندگی انسان
• آدم ها تو زندگی از ۴ مرحله می گذرند :
1-»»جلوه گری »»»» نمایش
2-»»خودخواهی »»»» خواهش
3-»»خود دوستی »»»» آرامش
4-»»دگردوستی »»»» آسایش
ویژگی های انسان خود دوست
آدم خود دوست، این چهار ویژگی را دارد :
۱-همهِ کارهای خوب دنیا را برای خودش می کند.
۲-هیچ کار بدی را هیچ وقت علیه خودش، یا با خودش، و برای خودش، نمی کند.
۳-هر کاری را به هزینه و مسئولیت و پذیرفتن پیامد کار خودش انجام میدهد. یعنی Cost , Responsibility و Consequence یا Result را می پذیرد.
۴-به حریم و حقوق کسی تجاوز نمی کند. یعنی میگوید اینجا حد من است . و من تو همین حد می ایستم . و اونجا حد و زندگی تو است . و من وارد اون قسمت نمیشوم.
مراحل حرمت نفس
• حرمت نفس ۴ مرحله دارد :
1-خودیابی Self-Finding
2-خودشناسی Self-Knowing
3-خود دوستی Self-Loving
4-خود پذیری Self-Acceptance
طی مراحل
ما قرار است مراحل زیر رو طی کنیم :
1-آگاهی Awareness : یعنی بدانم در اطرافم چه میگذرد. اصولاً شرط سلامت روانی، و خوشبختی این است که من بدانم در اطرافم چه میگذرد.
2-خود آگاهی Self-Awareness : یعنی بدانم ریشهِ رفتار و حالات و احساس هایم چیست؟ و با چرایی آنها آشنا باشم
3-خدا آگاهی : Goodness-Awareness : اینجا منظور از خدا همه خوبی های دنیاست . یعنی کسی که به مرحله خدا آگاهی رسیده، به همه خوبیهای دنیا توجه دارد. با آنچه که بهترین و برترین خوبی هاست آشنا میشود. به سمت آن حرکت میکند. خدا دوستی و خداپرستی و به سمت خدا رفتن، چیزی به جز قرار گرفتن در مسیر خوبی ها و اخلاقی و انسانی بودن نیست.
دوست خوبم توجه کن!
دوست خوبم باورم کن این حرف رو الکی نمیزنم، با تمام وجودم بهش اعتقاد دارم، مطمئنم که این حرف بر مبنای اصول علمی و عقلی و اخلاقی و انسانی گفته میشه .
دوست عزیزم: تو! بله تو!
با وجود همه ضعف ها و نقص هایی که داری، با وجود همه بیماری های روانی و مشکلات شخصیتی که داری، با وجود همه اشتباهات و کارهای بد و شاید گناهی که کردی، با وجود همه ناکامی ها و شکست هایی که خوردی، با وجود همه و همه اینها، باورم کن که تو خوبی و دوست داشتنی، همان طور که من هستم،و همانطور که دیگران هستند.
میدونی چرا؟
چون من و تو، توی ۹۹ درصد زندگیمون، ۹۹ درصد تلاشمون رو در حد توانمون کردیم تا بهترین کاری که از دستمون برمیومده رو بکنیم…،مهم اینه که ما تلاشمون رو کردیم،
و حالا نتیجه و پیامد کل زندگیمون ، که شاید تا الان خیلی خیلی خیلی بد بوده ، و نظر و قضاوت دیگران درباره ما، که خیلی خیلی بد شده ، اصلاً اصلاً اصلاً ابداً ابداً ابداً مهم نیست.
اینکه ما هنوز هزاران مشکل و گیر و گرفتاری و بیماری و ضعف و نقص داریم، و حتی هرچه تلاش می کنیم، اوضاع شاید بدتر هم می شه، اصلاً اهمیتی نداره، چون مهم اینه که داریم نهایت تلاشمون رو در حد توانمون می کنیم،
پس من خوبم و تو خوبی ، و هر دو دوست داشتنی.
منبع:paymanpsychology.com
